Łączna liczba wyświetleń

niedziela, 28 sierpnia 2011

MN 26 czeki


                                         Gdynia, 10 października 1999

                                                                                  czeki
MN 26

Rada  Języka  Polskiego
Wydział  I  PAN

Każdemu może się zdarzyć popełnić błąd ortograficzny. Cóż począć, jeśli wypisaliśmy czek bankowy z błędną datą, miejscowością, nazwiskiem? Jeśli datowany dzień ma nastąpić w niedalekiej przyszłości, to możemy wstrzymać się z realizacją czeku. Jeśli zamiast Gdynia napiszemy Gdania lub zamiast Warszawa - Warszawia, to można spróbować wmówić pracownikom banku, że takie miejscowości jednak istnieją. W przypadku błędu w nazwisku, to można oczywiście je zmienić, ale pomińmy ten sposób jako nazbyt karkołomny... i wypełnijmy raczej następny blankiet. Cóż jednak zrobić w przypadku błędnego wpisania kwoty (słownie)?
Załóżmy, że ambitny cudzoziemiec zgłębiający od wielu lat tajniki naszego niełatwego języka chciałby w końcu błysnąć elokwencją i - na dobry początek - zgrabnie przeszedłby przez kwotę (liczbowo) – 5623 zł 11 gr, po to by zaraz ugrzęznąć w zawiłościach tak polskich liczebników, jak i ich odmiany -  pieńdź tysiąców szejset dwajścia troje złotych jednaście groszów (zgodnie z wytycznymi bankowymi – pisane byłyby łącznie, co jeszcze bardziej uwypukliłoby koszmar owej językowej próby). Gdyby ów pasjonat napisał po angielsku lub – co gorsza – w innym języku, to czek prawdopodobnie nie znalazłby zrozumienia (tak dosłownie, jak i w przenośni) u bankowca spoza pancernej szyby z mikrofonem.
Oczywiście, nie dramatyzujmy - przeciętnemu Polakowi aż takie wyuzdane sytuacje językowe nie przytrafiają się, choć skromniejsze jednak mogą...

Zatem
proponuję uznać,
że błędy ortograficzne popełnione podczas wypełniania czeków
nie mogą być jedynym powodem nieprzyjęcia
owych środków płatniczych do realizacji.

Nawiasem mówiąc, wiele gotowych formularzy posiada wydrukowane słowa, jak: sztuk, złotych, groszy, co jest poprawnym fortelem w przypadku liczb od 5 do 21 oraz większych liczb kończących się cyframi 5, 6, 7, 8, 9, 0 i 1, ale całkowicie chybionym zabiegiem w przypadku liczby 1 (sztuka, złoty, grosz), a także 2, 3, 4 oraz większych liczb niż 21, a kończących się tymiż cyframi (sztuki, złote, grosze).

Z poważaniem                                                                     Mirosław Naleziński

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz